Tot op het bot: Vechten tegen anorexia
Vel over been. Amper xx kilo en continu je eetlust onderdrukken vanwege een niet te doorbreken negatief zelfbeeld. Dat is hoe de meiden in het BNN-programma Tot Op Het Bot er aan toe zijn. Samen met Leontien van Moorsel en een team van behandelaars gaan ze het keiharde gevecht aan gaan om hun ziekte te overwinnen. Het leven van de jonge meiden draait alleen nog maar om wat en hoeveel ze eten. Niet alleen van hun lijf, maar van hun hele leven blijft er weinig over. Tot Op Het Bot wordt gepresenteerd door Sophie Hilbrand en is vanaf 14 november iedere donderdag om 20.30 uur te zien bij BNN op Nederland 1.
Ex-wielrenster Leontien weet als geen ander hoe het is om anorexia te hebben. Zelf overwon ze de ziekte na een jarenlange strijd. Leontien: ‘Het gevoel dat ik had in de periode van mijn ziekte gun ik niemand. Als je daarna weer in balans komt, kun je de hele wereld aan. Dat wil ik met deze meiden ook bereiken. Ze hebben allemaal bewezen dat het vechters zijn, anders hadden ze dit zichzelf nooit aan kunnen doen. Als ze die energie omzetten in iets positiefs kunnen ze er veel sterker uitkomen en leggen ze de basis voor de rest van hun leven.'
In de eerste aflevering van Tot Op Het Bot is te zien hoe de 16-jarige Rafaela gebukt gaat onder haar eetstoornis. Met haar lengte van 1.77 en een gewicht van slechts x kilo is haar situatie levensbedreigend. Haar ouders en broers zien met lede ogen aan hoe ze met de dag achteruitgaat. Ze hopen het tij te kunnen keren door de hulp in te roepen van Leontien.
In de tweede aflevering is de 21-jarige Lina in haar benauwend kleine leefwereld te zien. Ze is veel moe, heeft het altijd koud en kan zich nauwelijks concentreren op haar studie. Lina droomt van een gelukkig leven met haar vriend Alexander met wie ze hoopt te trouwen. Halverwege het traject besluit Lina op aanraden van Leontien en haar therapeuten een maand naar Portugal af te reizen voor een intensieve therapie. Daar komt ze erachter wat haar eetstoornis veroorzaakt heeft en wat het nog in stand houdt. Kan en durft Lina daarna echt los te laten?
In aflevering 3 ontmoeten we Rowan. Rowan heeft een extreme gezondheidsobsessie. Ze denkt dat alle vetten ongezond zijn. Ze wilt overal controle op hebben, het geeft haar een veilig gevoel. Ze wilt wel aankomen maar alleen als ze exact weet hoeveel ons er per week bij komt. Als het meer is, is de controle weg en slaat de paniek toe.Haar aflevering zie je 28 november om 20:30 uur op NL1.
In aflevering 4 ontmoeten we Carmen en in aflevering 5 ontmoeten we Nancy. Nancy is een verlegen en gevoelig meisje. Ze wil ongelooflijk graag ergens bij horen. Ze doet daarom gemaakt vrolijk, gek en spontaan. Ze raakt steeds verder verwijderd van wie ze echt is. Anorexia is voor haar een manier om niet volwassen te hoeven worden.
Tot op het bot is vanaf 14 november iedere donderdag om 20.30 uur te zien bij BNN op Nederland 1.
Bron: bnn.nl
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik focus me liever op de normale,gezonde wereld.
Ik vind het overigens wel jammer dat het alleen over anorexia gaat.
Wel is dit voor de eetstoornis kant van mij ontzettend triggerend. Die wil namelijk net zo mooi dun zijn. Mijn verstand zegt dat ik liever een mooie gelukkige vrouw wil zijn, in plaats van een klein meisje, want dat word je als je zo dun bent, een klein meisje. Mannen willen een mooie vrouw, met rondingen, iets vast kunnen pakken om mee te vrijen, mooie ronde billen en borsten en een buik om op te liggen en te koesteren. Echte mannen willen geen klein meisje. Maar mijn eetstoornis kant wil de controle over mijn gewicht en de pijn van binnen, en dus voel ik jaloersheid over de magerte van de meisjes in bovenstaande video's. Hoe dubbel dat gevoel ook is.
Jammer ook, dat er wederom weer aandacht gaat naar anorexia. Trekt waarschijnlijk meer kijkers. Andere eetstoornissen betreffen veel meer mensen, en zijn minstens net zo ernstig! Werd dat maar eens wat serieuzer genomen.
Proberen niet te gaan kijken dus.
Ook al ben ik ondertussen weer iets te (!) zwaar, ik wil nooit never meer terug naar vorig jaar!!
Wanneer ik mensen over mijn eetstoornis vertel, krijg ik toch snel te horen dat het wel mee zal vallen omdat ik een normaal gewicht heb. Ze moesten eens weten...
Gelukkig kijk ik terug op een heel goed jaar voor mij.
Ik hoop dat ik sommige mensen wel kan laten zien dat het kan,
Genezen van een eetstoornis
Ook hoop ik meiden en jongens te laten zien dat je leven er niet beter van word.
Ik ben trots op het eind resultaal. (:
Ik denk dat ik wel ga kijken, ik ben er wel vrij zeker van dat ik niet terug in mijn eetstoornis wil!
Opzich is het natuurlijk wel gewoon goed dat anorexia onder de aandacht word gebracht, maar ik hoop dat dat wel een beetje op een goede manier word gedaan. Want bij deze filmpjes lijkt het alsof het weer alleen maar over het eten gaat..
Ik ga niet kijken denk ik, ik wil nu juist graag ontsnappen aan deze hele eetstoorniswereld en ik weet vrijwel zeker dat het kijken van dit soort programma's me daarin niet zal helpen.
wel bizar dat ik met een van de meiden opgenomen heb gezeten.
Daarbij gaat het WEER over anorexia en dat zorgt er altijd voor dat mensen met een gezond gewicht als aansteller gezien worden.
Maar ik vind het wel raar dat het weer om anorexia draait en ook alleen de extreme vormen van anorexia.
I
Jammer dat het zulke extreme vorm van anorexia is. en niet meer voorkomende vormen van eetstoornissen. Ik snap dat deze meiden in levensgevaar zijn.. maar ook met boulimia of NAO kun je in levensgevaar zijn. Dus beetje jammer..
Maar verder wel goed dat er aandacht voor is.
Ja, aandacht moet er ook zijn voor de andere kant, maar dat moet met name bij hulpverleners en mensen die er mee te maken krijgen, dat hoeft niet per se op tv.
Ik hoop wel dat er niet teveel huilende meisjes boven een bord voorbij komen. Dat kennen we ondertussen wel. Hoop op wat meer diepgang. En dat ze niet alleen maar doen alsof het allemaal zielige hulpeloze meisjes zijn die helemaal geen keus hebben, want dat vind ik persoonlijk uitermate irritant.
Jammer! Hoe hoger je gewicht, hoe meer je voelt is mij altijd vertelt. Dus was ook wel interessant geweest als ze ook iemand hadden die al wat verder was of nooit een heel erg laag gewicht heeft gehad. Maar ben heel heel benieuwd naar het programma. Goed dat er überhaupt een serie is!
Een van de deelnemers heeft laatst ook de halve marathon van Eindhoven gelopen met Leontien, echt heel knap! Lisa was dat geloof ik, staat niet bij de intro-filmpjes.
Dan moet je fysiek ook erg zijn aangesterkt!
Zelf ben ik bezig met herstel, en geeft het mij juist motivatie in het gezond worden. Want ja wie wil er nou op die manier leven??? (Ik in ieder geval niet meer, want mijn doel is om beter te zijn en eetstoornisvrij zodat ik juist andere meiden/vrouwen/jongens/mannen kan helpen)
Tof dat de ouders er ook bij betrokken worden, althans, die indruk krijg ik bij deze korte filmpjes.
Ben zo benieuwd naar de interactie tussen ouders en kind en andere leden van het gezin en hoop dat er ouders bij zitten die hun kind ook echt positief weten te raken omdat ze de essentie van het eetprobleem van hun dochter of zoon begrijpen.
En dat het natuurlijk vooral niet over eten gaat, maar over het waarom en hoe nu verder!
Het is goed dat er aandacht aan wordt besteed, maar voor de (herstellende) anorecten is het echt ontzettend triggerend om er naar te kijken.
Zelfs alleen al door het voorstukje voel ik me weer te dik.
Het is dus wel vervelend om dit soort dingen te zien als je al anorexia hebt en je juist beter aan het worden bent.
Ik vind die ouders wel enorm rustig zeg! Mijn ouders waren juist heel erg boos.
Misschien moeten alle meiden met dit onbegrip zelf even te horen krijgen dat ze niet dun genoeg zijn, en diep vanbinnen stuk gaan omdat er geen hulp geboden werd.
Er is MEER dan anorexia en het probleem is ook er genoeg als je niet dun bent.
Nu is het beeld alleen maar dat een eetstoornis enkel anorexia is en zwaar ondergewicht.
Handig om te zeggen: zeur niet !
Wanneer je zelf ondergewicht en anorexia hebt.
Maar wat als je alleen rondloopt met je probleem omdat je er gezond uitziet ? .
Denk daar maar eens over na.
Nee, er moet inderdaad wat komen over boulimia, te vaak meegemaakt dat mensen niet wisten waar het om ging of mij gingen onderschatten.
Ik heb zelfs meegemaakt dat iemand mij afslankpillen ging aanraden terwijl die van mijn eetstoornis wist toen ik dat vertelde geloofde ze mij niet.
Ik heb ook wel eens te horen gekregen dat iemand dan zei 'Je wilt gewoon aandacht hebben je hebt helemaal niets'.
Zo vaak he zo vaak moet ik me verantwoorden waarom ik een eetstoornis heb en niet heel erg dun ben.
Ik heb het echt geprobeerd hoor heel veel afvallen maar ik kreeg eetbuien ik heb gewoon boulimia nervosa en ja ik lijd hier onder! Net zoals de meisjes met anorexia lijden! Maakt het mij lijden minder zwaar omdat ik een normaal gewicht heb? Ik kijk nog altijd naar het eten van andere en ik weeg me daar aan af, ik kan niet denken 'goh ik ga een ijsje halen' of 'hee laat ik bij de banketbakker een lekker taartje kopen voor vanavond bij de koffie' en dan hol ik na een dag calorie arm en slecht en mager voedsel naar de supermarkt en koop ik snoep en ik voel me dan rot. Diep rot. En dat mag ook wel een keer op televisie komen. En dan zullen mensen zien dat een eetstoornis meer is dan alleen dat anorexia geneuzel.
Serieus ik boycot alles wat gaat over anorexia, het maakt mij boos het maakt mij ongelukkig echt. Bah.
Sowieso vind ik dat tv wel wat meer verantwoordelijkheid moet nemen. Vandaag zag ik ook weer jonge meiden uit de brugklas/tweede klas lopen toen ze het over de kilo's hadden die de deelnemers uit 'the biggest loser' hadden verloren. Ik weet ook wel dat die mensen het nodig hebben om gewicht te verliezen, maar de meisjes vatten het programma dus duidelijk anders op dan hoe het bedoelt werd. De bedoeling van dit soort programma's is niet verkeerd, alleen de uitwerking jammer genoeg vaak wel.
Naar mijn mening zou een documentaire over dit onderwerp veel beter zijn, in plaats van een serie die inspeelt op sensatielust enzovoorts.
Maar goed, dat is mijn mening.
waarom zijn deze programmas zo erg op gewichten en ondergewicht en huilen boven een bord?
Dat is toch niet de es?
het is de vlucht voor het leven
en dan leotien die zichzelf er goed uit brengt
neee bah!!
Daarnaast vind ik het zelf ook triggerend; ik ga het programma waarschijnlijk ook niet kijken. Ik denk dat dit programma voor niemand erg nuttig is. Zeker niet voor mensen met (gevoeligheid voor) een eetstoornis; die kunnen zich inderdaad beter richten op de gezonde, normale wereld. Dit programma lijkt me ook juist stimulerend voor onzekere jonge meisjes. De enigen die er wat aan hebben, zijn misschien de meiden zelf die eraan meedoen (hoewel dat dan ook zonder camera zou kunnen) en promotie voor Leontien. Verder lijkt 't me meer sensatie/entertainment voor de massa.
En ja: 'natuurlijk' zijn het de wat ernstigere gevallen. Het blijft immers televisie waarmee je zoveel mogelijk kijkcijfers wil trekken. Jammer voor ons en voor iedereen die zich onbegrepen voelt maar zeg nou zelf: hoe vaak kijk je naar programma's over de 'gewone' mensen om de hoek?
En als laatste: volgens mij is het nog nergens te zien dus misschien moeten we met z'n allen even wachten met oordelen tot we de hele serie hebben gezien ;)
Ze volgen niet alleen meiden die onwijs dun zijn en blahblahblah.
Mij zijn ze gaan volgen toen het bij mij al niet meer zichtbaar was...
Ik was nog wel mager, maar niet meer onwijs.
Toen heb ik pas hulp gekregen.
Mijn uitzending gaat helemaal over het feit dat het een ziekte in die in je hoofd zit.
En niet alleen maar om de buitenkant gaat.
Daarom ben ik zo blij dat ik dit kan laten zien aan de buitenwereld.
Hoor jij mensen met darmkanker ooit klagen: "Jeetje, ik vind het toch zoooooooo stom dat er een nationale borstkanker week is en zij komen véél meer in het nieuws!" ? Ik heb het in ieder geval nog nooit gehoord. één keer commentaar geven oké, maar na 3 miljoen x lezen dat er meer begrip moet zijn voor mensen met andere eetstoornissen is het wel duidelijk. en daarbij, de mensen op deze site begrijpen dat stuk voor stuk heel goed. doe er eens wat anders mee in plaats van een beetje laf de filmpjes af te kraken omdat het toevallig niet gaat over iets waarmee jij jezelf kan relateren. Foei zeg, overdrijven is ook een kunst...
Ik heb dat nog nooit eerder zo ervaren, ik kon me eigenlijk altijd alleen inleven met degene met een eetprobleem en ik snapte niet waarom anderen niet zagen wat diegene voelde. Ik denk dat dát duidelijker moet worden gemaakt, want mensen begrijpen nu niet hoe mensen met eetstoornissen denken over eten.
@ Floor, je klinkt heel bitter en boos. Zoveel reacties zijn er ook weer niet zoals jij zegt. En al waren die er wel; ze mogen er zijn. Met je opmerkingen snijd je erg kort door de bocht door de pijn van de mensen die midden in een proces zitten, en die (terecht) tegen de moeite aanlopen dat het zo vaak over anorexia gaat, wat niet alleen triggert, maar ook nog eens de kleinste groep mensen betreft met eetproblemen. Andere eetstoornissen zijn minstens net zo ernstig. Een stukje begrip en erkenning zou fijn zijn. Ik vind niet dat de reacties hierover mensen met anorexia bestempelen als 'aandachttrekkers'. Helemaal niet! Dan mis je het punt van hun pijn. Feit blijft dat anorexia meer 'sensatiekijkers' trekt op tv, en dat het daarom misschien vaker daarover gaat dan over andere zaken die minstens net zo belangrijk zijn.
Mensen hier hebben het recht zich te uiten, wat ze vaak 'in het echt' niet goed of moeilijk kunnen. Gun ze dus die mogelijkheid en respecteer dat. Juist als je dat, zoals je zelf zegt, begrijpt. Ik wens je het beste, en wens je respect, liefde, en genezing toe, en hoop dat je reacties van anderen ook gewoon in hun waarde laat.
Ik heb zelf ook anorexia gehad maar ben er nu grotendeels overheen, en ik ken de vooroordelen van gezond gewicht, maar zelf heb ik daar nauwelijks last van omdat ik het altijd uitleg.
Over het programma; ik vind het niet nodig om enkel extreem magere meisjes te gebruiken. Ik ben zelf ook gevraagd voor het programma toen het erg slecht ging, maar ben blij dat ik het niet gedaan heb. Ik had niet zo op tv gewild, maar heb alsnog erg veel bewondering voor deze meiden (en vooral voor Raf want die ken ik en ik hoop zo dat het goed met haar gaat). Hopelijk gaat dit programma mensen ZONDER eetstoornis helpen de ziekte wat beter te begrijpen, en zullen de mensen met eetstoornis niet kijken als dat hen triggert.
Hoe meer mensen zeggen en wel uiten dat ze het erg vinden dat het "weer", alleen maar,over anorexia, gaat, hoe meer overduidelijk is, dat een eetprobleem niet over gewicht gaat eigenlijk en in iedere vorm zeer ernstig is of kan zijn.
Dat is zo belangrijk, voor de toekomst en evt. toekomstige programma's.
Ik snap ook al die reacties niet zo, dat het erg is dat het weeeer over anorexia gaat. Ik snap wel dat heel naar is mensen je niet begrijpen maar dat heeft volgens mij niet zoveel met tv-programma's te maken. Ik denk ook echt niet dat een programma over boulimia of onzichtbare eetstoornissen zou helpen. Naast dat er waarschijnlijk niemand kijkt (heel mager spreekt ik toch meer tot de verbeelding van het algemene publiek) en dat het daarom niet helpt, is dat nou ook niet echt waar je het van moet hebben. Eerder van goed aan je omgeving uit kunnen leggen hoe je je voelt. Dat is heel moeilijk maar het enige dat helpt.
En natuurlijk zegt niemand hier en zo'n programma ook dat iemand zonder ondergewicht zich aanstelt. Dat is een interpretatie en nogal een kromme ook.
Aan de andere kant denk ik: waarom weer anorexia? Ik heb nog NOOIT een programma gezien over NAO. Nederland weet niet eens wat dat is, dat dat uberhaupt bestaat. Dat vind ik jammer. BN zie je toch al wel weer iets vaker langskomen. Maar ook dat is minder 'populair' dan anorexia. En BED? Ooit echt gezien? Ja, programma's als Obese maar dat heeft niet per definitie iets te maken met BED.
Toch blijf ik positief over dit programma. Ik ben blij met elk stukje informatie dat mensen krijgen over eetstoornissen.
Aan de andere kant denk ik dat ik toch wel ga kijken, nieuwsgierig naar de verhalen en hunkerend naar herkenning.
Hopelijk is de docu zelf niet zo visueel triggerend. Maar aan de andere kant. Het niet kijken ervan zorgt dat ik/iedereen dat risico niet loopt. Maar we weten allemaal hoe dat gaat, met dat soort filmpjes, als de docu je zelf al niet lokt, dan de teaser clips wel.
Succes iedereen die zo hard vecht tegen de ES demonen, het leven zonder ES is het uiteindelijk TOCH ECHT waard!
Maar los hiervan is die jaloezie op anorexiapatiënten wel een zieke gedachte die je hier op proud wel constant hoort. Waarom zou je willen dat jouw problemen breed uitgemeten worden op tv? Naast vrienden, familie en de hulpverlening moet je dat toch niet willen? Dat je baas of buurvrouw ziet hoe iemand zn vinger in zn keel steekt ofzo. . Ik was vroeger ook trots op mijn ondergewicht en voelde me enorm beledigd toen ik desondanks toch nog van de huisarts te horen kreeg dat ik niet heeeel mager was. Sinds ik genezen ben vind ik het eerder gênant.. ik merk dat sommige mensen met een eetstoornis sowieso de neiging hebben hier een beetje mee te koop te lopen voor aandacht en daar kun je beter aan werken. Waarom hunker je naar medelijden?
Alle positieve dingen (motivatie, tips om er mee om te gaan e.d.) die ik eruit kan halen misschien zijn het wel waard.
Ik ben zelf 33 jaar lang eetverslaafd geweest en ben moeder van een dochter die eetverslaafd is en heel hard haar best aan het doen is om 'clean' te worden.
Het breekt mijn hart om een moeder te horen zeggen: 'Het is een psychische ziekte, mijn dochter is gestoord....'.
Nog ik, nog mijn dochter waren psychisch gestoord. We waren eetverslaafd en verstoord. Er is nooit iets gestoords aan ons geweest.
Ik hoop van harte dat alle dappere, moedige, mooie en krachtige meiden uit de filmpjes weer een vrij leven krijgen!
Een eetstoornis is toch ook een psychische ziekte? Dat was het bij mij iig zeker wel. Denk dus niet dat die moeder dat zo bedoelt en het kan heel goed dat haar dochter idd zo ver in de es verzonken is dat ze op dit moment psychisch/ geestelijk ziek is.. ik vind het geen rare of nare benaming hoor..
Respect voor degene die een oprechte reactie plaatsen. Er wordt behoorlijk wat veroordeeld door sommigen merk ik, dat vind ik jammer. Zeker degene die reacties van anderen als 'zeuren' bestempelen. Dat vind ik nogal wat. Laat mensen toch in hun waarde! Ze kunnen al op zo weinig plekken terecht om zich te uiten, en dan vinden ze op deze site óók nog eens onbegrip en veroordeling? Ik begrijp er niks van. Proud2Bme, kunnen jullie daar iets aan doen?
Juist als je een eetstoornis hebt, of hebt gehad, weet je maar al te goed dat geen één persoon met een eetstoornis hetzelfde is, dat je nooit iets over één kam kan scheren, dat 'aandachttrekkerij' een behoorlijk vooroordeel is, en dat het gewoon een feit is dat mensen met anorexia serieuzer genomen worden dan iemand met bijvoorbeeld eetstoornis NAO. Weet je, ik staak mijn reacties op dit onderwerp. Het lijkt geen zin te hebben. Jammer.
Sterkte voor jullie allemaal die worstelen, ook met dezelfde worstelingen die ik beleef, ik begrijp het in ieder geval, en wens iedereen genezing toe, moed en kracht om door te gaan.
suc6 met jullie anorexia ik hoop voor iedereen dat het nooit zal gebeuren
zo dun hoe die meisjes zijn, ben jaloers en voel me mislukt.
vind het wel heel heftig en erg. maar idd jammer dat het weer alleen anorexia is, want daar gaan de mensen over praten. en als het meer zou gaan over minder bekende eetstoornisen. ja maarja dan had je natuurlijk niet een heel programa, of misschien wel. maar wil soms wel zo die controle al is dat natuurlijk geen controle, nja.
liefs amanda
Liefs,
Sharon
Ok, de vorige zin klinkt nogal vreemd maar ik denk wel dat hij te begrijpen is...
Ikzelf ga (proberen) niet te kijken want ik denk dat dit echt een trigger kan zijn, ik zou me echt een aansteller voelen denk ik
Je kunt genezen van een eetstoornis, welke dan ook... Kijk naar Leontien zelf! Ze straalt, houdt van het leven en wil daarmee laten zien dat volledige genezing mogelijk is! Naast het programma heeft ze zelfs een stichting opgericht om in de toekomst nog meer meiden te kunnen helpen en ja... dat betreft anorexia, omdat ze haar eigen ervaring daarmee in kan zetten! Geloof me Leontien is een TOPwijf en heeft mij ook geholpen stappen te zetten die voor mij onmogelijk leken (na 10 jaar anorexia). Niets geen eigenbelang of publiciteit, maar recht vanuit haar hart!!
Ik wil iedereen hier aanraden om wat positiever naar het leven te kijken? Kijk naar wat het je WEL kan brengen, naar de kracht die je er bijvoorbeeld uit kan halen!!
Ik ben heel blij met dit programma: Steun, begrip en hopelijk heel veel KRACHT, want ik wil genezen!! En hoewel ik de hoop op genezing was verloren na al die jaren en zelfs de hulpverlening me als chronisch bestempelden.... ga ik het tegendeel bewijzen!
En dat zeg ik, terwijl ik zelf ook altijd vreselijk gefrustreerd raakte omdat mensen dachten dat het wel oke met mij ging omdat ik een gezond gewicht had.
Zelfs toen ik ondergewicht had, dachten ze dat nog en nu krijg ik nog steeds wel eens te horen; maar zo dun was je toch niet.
Dus ik ken het ook.
Maar ik ben benieuwd naar het programma.
En als het triggert, niet kijken :)
@ GodsChild: in XXL zaten 2/3 mensen met BED, waarbij dat ook benoemd en in beeld gebracht werd.
Ik hoop van harte dat niemand in mijn omgeving deze docu gaat kijken. 'Zat jij ook huilend boven je bord'? 'Woog je ook maar xx kilo?' 'Oh, jij woog meer, dan viel het bij jou dus wel mee?'. Zelf vind ik het wel heftig en informatief om de pijn en strijd van ouders te zien, dat vind ik een mooi gekozen invalshoek.
Komt er ook zo'n topic waar je die terug kan kijken?
wel jammer, ik denk namelijk zelf dat de alle andere die hieraan hebben mee gedaan er zo veel aan gehad hebben. ik heb er zelf namelijk heel veel gehad aan Leontien en tja die camera's en tv daar zit natuurlijk niemand op te wachten met anorexia, maar als dat de enige manier is om nog beter te kunnen worden dan doe je dat voor jezelf maar ook zeker voor je omgeving, die er ook elke dag mee te maken heeft. Het programma heeft ook niet de bedoeling om te laten zien hoe dun iedereen wel niet is. Ik denk zelf dat ouders en ook mensen met anorexia hier wat aan hebben. Als er bij mij eerder goede hulp was dan was het ook nooit zover gekomen. Ik kan alleen maar positief zijn over leontien,want zonder haar hulp was ik er allang niet meer geweest en dat ze boulimia niet aanpakt kan ik ergens wel begrijpen want ze heeft zelf gewoon meer ervaring met anorexia. Als je niet wil kijken oke, maar je kunt niet echt een conclusie trekken door zo een kort filmpje gezien te hebben. Ik vind het tenminste een mooi programma en ga zeker naar de andere kijken!
Of zal het doel enkel zijn deze meisjes die heel diep in hun eetstoornis zitten te helpen? Openlijk, op TV, je eetstoornis aan de rest van Nederland (en je toekomstige werkgever) tonen lijkt mij niet helpend. Ik beweer niet dat anorexia een taboe moet zijn, alleen hoeft een programma over anorexia wat mij betreft geen kracht bij gezet te worden door dergelijke 'rauwe' beelden. Want dat is sensatie.
Er zit veel meer verscheidenheid zelfs binnen de anorexia dan alleen het stereotype wat telkens naar voren komt: wat mensen echt niet meer begrip gaat geven over anorexia. Integendeel: alle vooroordelen worden bevestigd. Dat is wat mij tegen staat aan dit soort programma's.
Daar komt bij dat andere eetstoornissen meer voorkomen maar minder in beeld gebracht worden en het beeld dat iedereen daarvan heeft echt flink vertekend is....(zelfs binnen mijn studie snappen mensen nog steeds niet dat anorexia echt niet zo vaak voorkomt t.o.v. de rest van de eetstoornissen en dat ook met anorexia eetbuien aanwezig kunnen zijn, en dan klagen over die tentamenvragen haha).
Maaarr los daarvan: ben ik reuze benieuwd: het genezingsproces is toch waar het om draait in deze serie? Als dat het geval is: geeft dit programma op die manier wel weer een hele andere invalshoek.
Ik ben het eens dat er meer vormen zijn van eetstoornissen dan alleen anorexia.
De beelden kunnen ook aanleiding geven om verder te gaan met afvallen.
Deze meiden zijn zo mager, waardoor andere meiden zich nog dikker kunnen voelen.
Zelf werk ik nu in het vmbo met veel puber meiden.
Mijn reactie is dat ik graag in zo'n programma zou willen helpen.
Het leven is zoveel mooier zonder eetstoornis........
en wie begrijpt deze meiden beter dan iemand die weet hoe ze zich voelen.
Ja, ik vind het goed dat er zo'n programma op televisie komt..
Maar nee, niet hoe deze meiden in beeld gezet worden, een eetstoornis (ook Anorexia niet) werkt niet voor iedereen zo. Dit is het beeld wat sensatie biedt en wat mensen het beeld van Anorexia geeft wat er al is.
Ik heb mezelf aangemeld voor deze serie en ik was niet goed genoeg. Ik was niet slank genoeg, ik was niet mager genoeg. Het is goed met ze. Ja, ik ben gediagnosticeerd met anorexia, maar nee. Ik heb geen extreem ondergewicht en zelfs inmiddels een gezond gewicht. Het gaat nu goed met me maar toen ik me op gaf voor dit programma ging het bijsterend slecht met me. Ik ben ook opgenomen geweest begin dit jaar omdat het zo slecht ging. Ik vind het absurd dat juist Leontien dit programma doet.
Iemand die zegt ik heb een eetstoornis gehad en wil anderen daar mee helpen maar vervolgens reclame maakt voor afvallen en afslanktabletten kan mij niet helpen, dat ten eerste; maar hoe hypocriet kan je zijn. Ik vind het echt echt walgelijk dat Leontien dit soort dingen doet.
Sorry voor mijn harde woorden. Zoals ik in het begin al zei, ik vind het tof en goed dat er een programma op tv komt over anorexia maar niet op deze manier. Niet op de manier hoe ze hier in beeld gezet worden.
Wel heb ik ontzettend veel respect voor de meiden die hier aan mee doen en die willen vechten voor een beter leven, ik kan inmiddels zeggen dat het leven bijzonder mooi is zonder eetstoornis.
Liefs..
Ik heb me echt verbaasd over de manier waarop zij het eten weer oppakte. Wat een kanjer! Heel knap.
Als ik naar hun 'perfect' dunne lijfjes kijken voel ik me zo'n nepanorect...
Wel knap van ze dat ze hun probleem willen overwinnen via tv!
Daar heb je wel lef voor nodig.